Wraki w okolicach Łeby są bardzo popularną destynacją wśród nurków wrakowych. Nic dziwnego! Niewielka głębokość, dobra widoczność i ciekawe historie wraków przyciągają zarówno nurków rekreacyjnych jak i technicznych.
Naszym celem we wrześniu 2025 było przygotowanie trójwymiarowych modeli wraków zalegających w okolicach Łeby na głębokościach od 15 do 30m. Podczas czterech wypłynięć udało nam się zeskanować cztery wraki.
Warunki nurkowe były wprost idealne – dobra widoczność, sięgająca do 15m, temperatura wody 15 stopni, brak lub umiarkowane falowanie. Efekty naszych nurkowań możecie zobaczyć poniżej.
Na podstawie zebranego materiału zdjęciowego udało nam się przygotować cztery trójwymiarowe modele wraków, na których nurkowaliśmy. Są to :
Katalog ze wszystkimi modelami zarejestrowanymi podczas projektu Wraki Łeby w Trójwymiarze, znajduje się tutaj.
Betonowiec to potoczna nazwa wraku, leżącego na północ od Łeby na głębokości 27m.
Statek, o którym mowa został zbudowany w 1905 roku w Tonning w Niemczech. Był jednostką handlową o wymiarach 49.02 m długości i 8.30m szerokości. Miał 3.5 m zanużenia. Napędzała go maszyna parowa, a pojedyncza śruba pozwalała osiągać prędkość 8 węzłów, czyli prawie 15 km/h.
Pierwsza nazwa tej jednostki to Itzehoe , od miasta, w którym siedzibę miał jej pierwszy armator. Podczas swojej służby statek kilkukrotnie zmieniał właścicieli oraz nazwy. Ostatnie oficjalne imię naszego betonowca to Lebbin II.
Przyczyną jego zatonięcia było wpłynięcie na rosyjską minę w dniu 16 grudnia 1914r.
Dlaczego mówimy na niego Betonowiec? Podczas swojego ostatniego rejsu Lebbin płynął do Królewca z ładunkiem cementu w beczkach. Po zatonięciu cement stwardniał. Beczki się rozpadły i teraz na wraku możemy podziwiać dwa olbrzymie stosy betonowych walców.
Dzisiaj wrak spoczywa na głębokości 27m.
Minimalna głębokość wraku to około 20m.
Wrak Betonowca jest mocno zniszczony. Burty i nadbudówki kompletnie się rozpadły, tworząc na dnie mozaikę porośniętych omółkami blach wręg i desek. Mimo to nadal możemy zaobserwować na wraku kilka charakterystycznych elementów. Część dziobowa nadal jest w całkiem niezłym stanie. Na lewej stronie kadłuba mamy kotwicę nadal wiszącą w kluzie. Co prawda na pierwszy rzut oka trudo na nią zwrócić ponieważ opiera się o nią duży fragment pokładu, który prawdopodobnie został zerwany podczas zatonięcia. Dalej mamy stosy stwardniałego cementu.
Tu i tam możemy natrafić na elementy wyposażenia pokładu.
Płynąc dalej w kierunku rufy natrafiamy na kotły parowe.
Lebbin był wyposażony w kocioł główny oraz kocioł wspomagający. Zaraz za kotłami znajduje się silnik parowy potrójnego rozprężania. Z tego miejsca wystarczy już kilka kopnięć płetwami aby znaleźć się na rufie , gdzie natrafiamy na zachowaną płetwę sterową oraz śrubę napędową.
Aby zbudować trójwymiarowy model takiego podwodnego obiektu , trzeba wykonać bardzo dużą ilość nachodzących na siebie zdjęć.
Do skanowania użyliśmy kilku kamer GoPro w trybie timelapse , więc zdjęcia robiły się automatycznie a my po prostu powoli pływaliśmy z kamerami kierując je na wrak tak żeby każdy element złapać conajmniej z kilku stron.
Łącznie zrobiliśmy 10500 zdjęć , które posłużyły do przygotowania modelu 3D.
Wrak niemieckiego samolotu z drugiej wojny światowej.
Wrak bocznokołowca parowego z przełomu XIX i XX wieku.
Spodobała Ci się ta inicjatywa? Potrzebujemy takich jak Ty ! Skontaktuj się z nami i dołącz do planowanych projektów!
Bartek Trzcinski, Kasia Zasada-Moćko, Piotr Nowak, Paweł Burdzy, Michał Ryśniak, Artem Kovalevskii , Luis Alvarez, Bartosz Suchomski, Isadora Abuter Grebe, Kiki Chen.
Bartek Trzcinski